امکان سنجی برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور در نظام برنامه‌ریزی درسی از دیدگاه خبرگان آموزشی

هدف اصلی این پژوهش، امکان­سنجی برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور در نظام برنامه‌ریزی درسی از دیدگاه خبرگان آموزشی استان آذربایجان شرقی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع زمینه­یابی و جامعه آماری پژوهش کارشناسان مسؤول و معاونین آموزشی دوره متوسطه نواحی پنجگانه شهر تبریز، مناطق آموزشی (آذرشهر، گوگان، اسکو و خواجه) و اساتید علوم تربیتی دانشگاه‌های تبریز، آزاد واحد تبریز، فرهنگیان و شهید مدنی آذربایجان بودند. نمونه پژوهش شامل42 نفر کارشناسان مسؤول و 44 نفر از اساتید طبق جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند. داده­ها از طریق دو پرسش‌نامه محقق ساخته گردآوری شد. برای تعیین روایی، از روایی صوری و محتوایی استفاده گردید. پایایی پرسش‌نامه‌ها به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری t تک نمونه‌ای، t دو نمونه مستقل وآزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون t تک نمونه‌ای نشان داد که تمرکززدایی از نظام برنامه‌ریزی درسی، کیفیت ­بخشی آموزشی و اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور با توجه به توانمندی‌ها و ظرفیت­های مدارس ازطریق برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور امکان پذیر است (05/0≥P). درحالی که نتایج آزمون t دو نمونه مستقل نشان داد از نظراساتید و کارشناسان مسؤول در امکان تمرکززدایی از نظام برنامه‌ریزی درسی و اجرای برنامه‌ریزی درسی مدرسه محوربا توجه به توانمندی‌ها و ظرفیت­های مدارس تفاوت معناداری وجود داشته(05/0≥P)، اما در کیفت ­بخشی آموزشی از طریق برنامه‌ریزی درسی مدرسه محور بین دو گروه تفاوت وجود ندارد(05/0≤P).